Η ψωρίαση είναι μια κληρονομική εξελισσόμενη νόσος, η οποία προσβάλλει κατά κύριο λόγο τo δέρμα και σπανιώτερα τα άλλα συστήματα. Κύριο κλινικό του γνώρισμα είναι η εμφάνιση ερυθηματολεπιδωδών βλατίδων ή πλακών, οι οποίες καλύπτονται συνήθως από παχιά λέπια. Η ψωρίαση είναι συχνή νόσος και αφορά το 5-10% του πληθυσμού προσβάλλοντας και τα δύο φύλα με την ίδια περίπου συχνότητα.

       Μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε σημείο του σώματος αλλά συνήθως εντοπίζεται σε αγκώνες και γόνατα καθώς και στο τριχωτό της κεφαλής, στις παλάμες, στα πέλματα και στα γεννητικά όργανα (κυρίως στους άνδρες). Δεν εμφανίζει συνοδά συμπτώματα εκτός από ορισμένες φορές του κνησμού. Η ψωρίαση εκδηλώνεται με την εμφάνιση ερυθηματολεπιδωδών βλατίδων οι οποίες αυξάνονται σταδιακά σε μέγεθος και συρρέουν σε πλάκες διαφόρου σχήματος και μεγέθους.

Κλινικά μπορούμε να την διαχωρίσουμε στις ακόλουθες μορφές:

1. Την κατά πλάκας ψωρίαση, η οποία αποτελεί την συνηθέστερη κλινική μορφή της νόσου και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ερυθηματολεπιδωδών πλακών διαφόρων μεγεθών και σχημάτων.
2. Την πεταλιδοειδή ψωρίαση, οι έντονα υπερκερατωσικές βλάβες της οποίας εμφανίζονται κυρίως στα κάτω άκρα.
3. Την δακτυλιοειδή ψωρίαση, η οποία χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση δακτυλιοειδών ερυθηματολεπιδωδών αλλοιώσεων διάσπαρτων σε κορμό και στα άκρα.
4. Την σταγονοειδή ψωρίαση,  η οποία προσβάλλει κυρίως  παιδιά και νεαράς ηλικίας άτομα συχνά μετά από μία οξεία (συνήθως στρεπτοκοκκική) λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος.

Η θεραπεία της ψωριάσεως εξατομικεύεται για τον κάθε ασθενή και κυρίως εξαρτάται από την βαρύτητα και την έκταση της νόσου. Είναι συνήθως τοπική αν η έκταση της νόσου είναι περιορισμένη και συστηματική σε περίπτωση εκτεταμένης νόσου.