Κολπίτιδα

Οι κολπίτιδες σήμερα αποτελούν το συχνότερο πρόβλημα υγείας και μια από τις συνηθέστερες αιτίες που μια γυναίκα επισκέπτεται τον ιατρό της. Είναι μια λοίμωξη που έχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η σύσταση και η ποσότητα  των φυσιολογικών κολπικών εκκρίσεων. Oι πιο συχνοί παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν κολπίτιδες είναι τα βακτήρια και οι μύκητες. Ανάλογα με τον υπεύθυνο μικροοργανισμό μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής κατηγορίες κολπίτιδας:

–Tριχομοναδική κολπίτιδα. Η Τριχομονάδα είναι ένα αναερόβιο παράσιτο, που παρασιτεί στον κόλπο του 20% των γυναικών χωρίς να δίνει συμπτώματα. Όταν εκδηλώνεται η λοίμωξη παρατηρείται δύσοσμη έκκριση, κιτρινοπράσινου χρώματος. Υπάρχει κνησμός, ερυθρότητα διαβρώσεις και μερικές φορές λειχηνοποίηση στα χείλη του αιδοίου.

–Μυκητιασική κολπίτιδα. Ο πιο συχνά εμπλεκόμενος μύκητας είναι η Candida Albicans. To έκκριμα είναι συνήθως λευκού χρώματος, κρεμώδες, δύσοσμο με συνοδό κνησμό. Πιο συχνό σε γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη, στις γυναίκες σε κύηση,  σε γυναίκες που έλαβαν κορτιζόνη ή αντιβιοτικά ευρέος φάσματος, σε πάσχουσες από σιδηροπενική αναιμία και σε γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά.

–Βακτηριακή κολπίτιδα. Mπορεί να οφείλεται σε διάφορους αερόβιους και αναερόβιους μικροοργανισμούς, με αποτέλεσμα και τα συμπτώματα σε αυτού του τύπου την κολπίτιδα να ποικίλουν. Έτσι αρκετές γυναίκες μπορεί να μην έχουν συμπτώματα  αλλά άλλες να έχουν δύσοσμο κολπικό έκκριμα, κνησμό κ.α. Σε αυτή τον τύπο κολπίτιδας ο πιο συχνός μικροοργανισμός είναι η Gardnerella Vaginalis, αναερόβιο βακτήριο που μπορεί να μην εμφανίσει συμπτώματα, ή αυτά να  είναι λευκωπού ή κίτρινου χρώματος έκκριμα με συνοδό κνησμό.

–Κολπίτιδα από χλαμύδια. Τα χλαμύδια είναι μια ξεχωριστή ομάδα μικροοργανισμών με ειδικά χαρακτηριστικά. Οι περισσότερες γυναίκες δεν εμφανίζουν συμπτώματα ή μπορεί να έχουν ένα ήπιο ερεθισμό στο αιδοίο και στην ουρήθρα, αυξημένες κολπικές εκκρίσεις, μικροαιμορραγίες ειδικά κατά την σεξουαλική επαφή και πόνο στο υπογάστριο. Αποτελεί συνηθισμένη λοίμωξη σε νέες γυναίκες και αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να προκαλέσει μείωση της αναπαραγωγικής ικανότητας.

H διάγνωση γίνεται με ειδικό στειλεό από το κολπικό έκκριμα. Το δείγμα στέλνεται στο εργαστήριο για μικροσκοπική εξέταση και καλλιέργεια. Η καλλιέργεια αφορά αερόβια, αναερόβια μικρόβια, το μυκόπλασμα, χλαμύδια και το ουρεόπλασμα.

Η κολπίτιδα ανταποκρίνεται καλά αν θεραπευθεί στα πρώτα στάδια. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως η φλεγμονώδη νόσο του πυελού, η ενδομητρίτιδα. κ.α. Η αντιβιοτική θεραπεία καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό βάσει του αποτελέσματος της καλλιέργειας.

Σημαντικά είναι κάποια γενικά μέτρα αποφυγής – πρόληψης κατά της κολπίτιδας όπως η χρήση άνετων ρούχων από φυσικές ίνες και αποφυγής στενών παντελονιών, η πλύση των εσωρούχων με ζεστό νερό, οι ασφαλείς σεξουαλικές επαφές καθώς και η αποφυγή χρήσης  ισχυρών αντισηπτικών στην γεννητική και περιγεννητική περιοχή.